آیا ترتیب تولد شما به شخصیتتان شکل داده است؟

آیا مهم است که شما اولین فرزند هستید، فرزند وسط، کوچکترین یا جایی در این بین؟

در ترتیب تولد خانواده در کجا قرار می گیرید؟ شما بزرگتر هستید؟ بچه وسط؟ جوانترین؟ یا تک فرزندی؟ آیا فکر می کنید محل قرارگیری شما بر زندگی شما و نحوه دید و رفتار خانواده تان با شما تأثیر گذاشته است؟

کاترین پیرسون در مقاله « چرا خواهر بزرگت از تو رنجیده است » این سؤال را بررسی می‌کند که آیا ترتیب تولد، شخصیت ما را شکل می‌دهد یا نه:

در یک ویدیوی TikTok که بیش از 6 میلیون بار تماشا شده است، کتی مورتون، یک مشاور(تراپیست) ازدواج و خانواده در سانتا مونیکای کالیفرنیا، علائمی را فهرست می کند که به گفته او می تواند نشان دهنده "سندرم دختر بزرگ" باشد.

از جمله: احساس مسئولیت خانوادگی شدید، تمایلات مردم پسند بودن و رنجش نسبت به خواهر و برادر و والدین خود.

در شبکه اجتماعی X شخصی پرسیده : " آیا شما خوشحال هستید یا اینکه بزرگ ترین فرزند خانواده و همچنین یک دختر هستید! "

دختران اول لحظه هایی در کانون توجه قرار می گیرند ، حداقل به صورت آنلاین، با شوخی ها و مطالبی که در همه جا حس رضایت و مسئولیت پذیری را به خواهران بزرگ می دهند. اما حتی متخصصان بهداشت روانی مانند خانم مورتون - که خودش جوان‌ترین در خانواده‌اش است - در مورد توجه بیش از حد به روانشناسیِ ترتیب تولد فرزندان و این ایده که شخصیت یا نتایج بلندمدت را شکل می‌دهد، احتیاط می‌کنند.

" عده ای از اهمیت موضوع می گویند: " این یعنی همه چیز!" دیگران می گویند: "هیچ مدرکی وجود ندارد"، او گفت که سندرم دختر بزرگ ( که درواقع یک ایراد سلامت روانی نیست) ممکن است به همان اندازه با هنجارهای جنسیتی مرتبط باشد که با ترتیب تولد ارتباط دارد. « همه به دنبال درک خود و احساس درک شدن هستند. و این فقط صفحه دیگری از آن کتاب است.» "

از زنان انتظار می رود که پرورش دهنده باشند. انتظار می رود که فرزندان اول ، نمونه باشند. هر دو بودن خسته کننده است.

دختر بزرگ‌تر بودن به این معناست که اغلب احساس می‌کنید به اندازه کافی کار نمی‌کنید، مثل اینکه در تلاش هستید تا کنترل خود را حفظ کنید، مثل اینکه کل خانواده به سخت‌کوشی شما متکی است.

 حداقل این چیزی است که خواهران مسن‌تر در فضای مجازی می‌گویند. در سراسر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، آن‌ها استرس ناشی از احساس مسئولیت برای خوشبختی خانواده‌شان ، فشار برای موفقیت، و این تصور را که به‌گونه‌ای که به دیگران اهمیت می‌دهند ، مورد توجه قرار نمی‌گیرند، توصیف کرده‌اند . برخی هنوز نوجوان هستند. دیگران بزرگ شده اند و خانه را ترک کرده اند، اما هنوز احساس می کنند بیش از حد درگیر شده اند. مردم حتی یک اصطلاح برای این مساله ابداع کرده اند: "سندرم دختر بزرگ".

این مقاله به بررسی آنچه که تحقیق در مورد ترتیب تولد می گوید می پردازد:

باورهای کلیشه ای برای بسیاری از ما آشنا هستند: فرزندان اول قابل اعتماد و موفق هستند. فرزندان وسط اجتماعی و سرکش هستند (و نادیده گرفته می شوند) و کوچکترین بچه ها جذاب و شیطون هستند.

مطالعات در واقع بین ترتیب تولد یک فرد خانواده و پیامدهای مختلف، ارتباط هایی یافته اند. از جمله پیشرفت تحصیلی و بهره هوشی ( اگرچه این نمرات لزوما معیارهای قابل اعتمادی از هوش نیستند ) ، تحمل ریسک مالی و حتی شرکت در ورزش های خطرناک . رودیکا دامیان، روانشناس شخصیت اجتماعی در دانشگاه هیوستون، هشدار داد که بسیاری از مطالعات بر روی یک نقطه از زمان متمرکز شده اند. او گفت که این بدان معناست که خواهر و برادرهای بزرگ‌تر ممکن است مسئولیت‌پذیرتر یا حتی باهوش‌تر به نظر می‌رسند، فقط به این دلیل که بالغ‌تر از خواهر و برادرشان بودند، و افزود که حجم نمونه یا جامعه آماری در اکثر مطالعات ترتیب تولد نیز نسبتاً کوچک بوده است.

 

در تحلیل های بزرگتر، ارتباط بین ترتیب تولد و ویژگی های شخصیتی بسیار ضعیف تر به نظر می رسد. مطالعه‌ای در سال 2015 که روی بیش از 20000 نفر در آلمان، بریتانیا و ایالات متحده انجام شد، هیچ ارتباطی بین ترتیب تولد و ویژگی‌های شخصیتی نیافته - اگرچه محققان شواهدی پیدا کردند که نشان می‌دهد کودکان بزرگ‌تر از مزیت جزئی در بهره هوشی برخوردار هستند.

دکتر دامیان روی یک مطالعه در مقیاس بزرگ متفاوت کار کرد که همچنین در سال 2015 منتشر شد که شامل بیش از 370000 دبیرستانی در ایالات متحده بود. او گفت که تفاوت‌های جزئی در شخصیت و هوش یافت می‌شود، اما تفاوت‌ها به قدری کوچک بودند که اساساً بی‌معنی بودند. دکتر دامیان اجازه داد که اعمال فرهنگی مانند مالکیت یا ارث تجاری (که ممکن است به فرزند اول برسد) ممکن است بر نحوه تأثیر ترتیب تولد بر پویایی خانواده و نقش خواهر و برادر تأثیر بگذارد.

با این حال، شواهد قانع کننده ای برای برخی از خواهر و برادرها که اصرار دارند ترتیب تولد، نقشی برای آنها را در خانواده از پیش تعیین کرده است، وجود ندارد.

پس از انتشار مطالعه او، دکتر دامیان در یک برنامه رادیویی حاضر شد. خطوط مملو از شنوندگانی بود که با خوشحالی به او می گفتند که یافته هایش چقدر نادرست است.

"یکی می گفت: "تو اشتباه می کنی! من یک فرزند اول هستم و از خواهر و برادرم وظیفه شناس ترم!' و بعد یکی دیگر زنگ می‌زد و می‌گفت: "تو اشتباه می‌کنی، من دیرتر به دنیا آمده‌ام و مسئولیت پذیرتر از خواهر و برادرم هستم!" 

تجربه شخصی چه می گوید

سارا استانیزی، یک مشاور ازدواج و خانواده در لانگ بیچ کالیفرنیا، یک گروه مجازی با جلسات هفتگی راه اندازی کرد، که در آن شرکت کنندگان نظرات خود را منعکس نمودند. این که چگونه ترتیب تولدشان بر آنها تأثیر گذاشته است و چگونه ممکن است در ادامه زندگی عاشقانه آنها ، دوستی ها و مشاغلشان تاثیر بگذارد.

برنامه برگرفته از تجربیات خانم استانیزی ، دختر بزرگ در یک خانواده افغان-آمریکایی بود، جایی که او احساس "قیومیت" و "مسئولیت بیش از حد" در قبال خواهر و برادرهایش می کرد - تا حدی به این دلیل که او بزرگتر بود و تا حدی به دلیل اینکه دختر بود. .

با این که خانم استانیزی دریافت که تحقیقات در مورد ترتیب تولد گوناگون است، اما متوجه شد که برای بسیاری از مشتریانش مفید است که در مورد ترتیب تولد خود و اینکه چگونه معتقدند این ترتیب زندگی خانوادگی آنها را شکل داده است فکر کنند - به ویژه اگر احساس می کنند که تحت تأثیر انتظارات خاص قرار گرفته اند یا زیر بار مسئولیت بیشتری رفته اند. .

گروه‌های درمانی او زمان خود را صرف تفکر در مورد سؤالاتی می‌کنند مانند: خانواده‌ام من را چگونه می‌بینند؟ چگونه خودم را ببینم؟ آیا می‌توانیم در مورد هر گونه اختلاف در دیدگاه‌هایمان و اینکه چگونه حالات خانواده را شکل می‌دهند صحبت کنیم؟ به عنوان مثال، یک خواهر یا برادر بزرگتر ممکن است به این نکته اشاره کند که اغلب او کسی است که برای تعطیلات خانوادگی برنامه ریزی می کند. یک خواهر یا برادر کوچکتر ممکن است به این نکته اشاره کند که اغلب احساس می کند تحت فشار قرار می گیرد تا با هر چیزی که بقیه گروه می خواهند همراهی کند.

به هر روی ، متخصصان اذعان کردند بر اینکه شواهدی دال بر اینکه ترتیب تولد تعیین کننده ویژگی های شخصیتی است ، نیافته اند.

خانم استانیزی گفت: "من فکر می کنم مردم فقط به دنبال معنا و درک خود هستند." او گفت: "طالع بینی، ترتیب تولد، سبک های دلبستگی" تنها چند نمونه هستند. "مردم فقط به دنبال مجموعه ای از کلمات رمز و راه هایی برای توصیف تجربیات خود هستند."

دانشجویان رشته های مرتبط می توانند با دریافت پاسخ به پرسش های زیر به روند این تحقیق ادامه داده و کمک نمایند :

• ترتیب تولد شما در میان فرزندان خانواده چه تاثیری بر شخصیت شما گذاشته است ؟ وزنه ها و مزایای کودک بودن در موقعیت تولد را در چه می بینید؟

• اگر تک فرزند هستید، فکر می کنید نداشتن خواهر و برادر چگونه شخصیت شما را شکل داده است؟ اگر یک برادر یا یک خواهر داشتید، چگونه شخصیت شما می توانست متفاوت باشد؟

• چه چیزی در مقاله بیشتر با تجربیات خود شما همخوانی دارد؟ آیا تا به حال متوجه الگوهای رفتاری بر اساس ترتیب تولد در خانواده خود شده اید؟

• خانم پیرسون می نویسد: «کلیشه ها برای بسیاری از ما آشنا هستند: فرزندان اول قابل اعتماد و موفق هستند. فرزندان وسط اجتماعی و سرکش هستند (و نادیده گرفته می شوند). و کوچکترین بچه ها جذاب و شیطون هستند." آیا فکر می کنید حقیقتی در این کلیشه ها وجود دارد؟ یا تعمیم بی معنی هستند - یا حتی مضر؟

• این مقاله به تشریح مشکلات «سندرم دختر بزرگتر» می‌پردازد. آیا تا به حال احساس کرده اید که به دلیل ترتیب تولد خود، تحت تأثیر انتظارات خاصی قرار گرفته اید یا زیر بار رفته اید؟ دوست دارید خواهر و برادرتان - و والدینتان - در مورد موقعیت خاص شما در خانواده چه بدانند؟

• چقدر باید در روانشناسی ترتیب تولد سرمایه گذاری کنیم؟ آیا این راهی روشنگر برای درک خانواده و خودمان است؟ یا برای توصیف یا پیش بینی شخصیت یک فرد بسیار گسترده است؟

منابع :

The New York Times

The Atlantic

نگارندگان :

Jeremy Engle

Catherine Pearson

Sarah Sloat

گردآوری و ترجمه : آرمان افراسیابی